Masallar uçuşurken her yerde, tüm destanlar tek bir şeyi
anlatırken, gerçek dedikleri düzlemden dünya üzerine düşmüş, korunmak için koza olmayı, uçmak için kelebek olmayı seçmiş ruhlar silsilesi…

 

Gerçek olmayan nedir?
Duruyordum ara sıra bakıyordum biraz da arıyordum, tarıyordum ruhları. Savaşçı ruhumun bilgeliğinde yıllardır susuyordum. Közlenmiş yüreğime karşı duruyordum. Kusuyordum hançer gibi toprağa. Ve hiç ağlamıyordum akan ırmaklar boyu sevgisizliğe. Densizliğin kökleştiği dostluğun sömürüldüğü bu dünyada nasıl ki kusuyordum.

​

"Sert esintileriyle orta yerde dans eden bir şamanın anlatılarını getiriyordu Rüzgar Tanrısı. Fırtına Getirici uyandırmadan Masal Bekçisi'ni, kulağından içeri süzülüyor ve fısıldıyordu. Elektriğin icat edildiği gün savaşçı tanrıların da müziği keşfedip mutlu olduğunu söylüyordu. Müziği takip et, seçilmiş çocuğu bulacaksın. Bu çocuk 13. notayı arıyor, dünyayı değiştirebilmek için; Ve yıldızın beş kenarını ortaya getiremediği sürece de başaramayacak. İşte masalına ihtiyacı olan seçilmiş çocuk. Bul onu, yoksa masalını anlatacak çocuk bulamazsın; dünyanın mutsuzluğu içinde, dünyanın umutsuzluğu içinde yok olup gideriz."